ขุขันธ์ เมืองเก่า ชนทุกเผ่าสามัคคี บารมีพระแก้วเนรมิตวัดลำภูคู่หลวงพ่อโตวัดเขียน กระอูบ เกวียน ครุน้อย เครื่องจักสาน ปราสาทโบราณเป็นศรี ประเพณีแซนโฎนตา...ต้นไม้จะอยู่ได้ก็เพราะราก ชาติจะอยู่ได้ก็เพราะวัฒนธรรม การทำลายต้นไม้ ง่ายที่สุด คือทำลายที่ราก การทำลายชาติไม่ยาก ถ้าทำลายวัฒนธรรม...ไร้รากเหง้า วัฒนธรรม วิถีชีวิต และจิตวิญญาณ ไร้เรา...

วันอาทิตย์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

เจดีย์ตาปราสาท

         ตั้งอยู่ในบริเวณโรงเรียนบ้านแทรง  หมู่ที่ ๑  ตำบลห้วยสำราญ อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ ด้านทิศตะวันออก  ที่บริเวณดังกล่าวเคยเป็นวัดร้าง  มีเจดีย์เก่าแก่ อยู่ ๑ องค์  สร้างมาตั้งแต่เมื่อใดไม่หลักฐานปรากฏ  เดิมชาวบ้านใช้เป็นสถานที่ทำการฌาปนสถาน(ป่าช้า) 


      
ด้านตะวันออกขององค์เจดีย์จะมีบัลลังก์ และมีเจดีย์องค์เล็กๆอีก ๔ องค์อยู่ทางทิศใต้  ต่อมาชาวบ้านได้ถากถางป่าปรับพื้นที่บริเวณดังกล่าว เพื่อสร้างอาคารเรียนโรงเรียนบ้านแทรง เมื่อปี พ.ศ.๒๔๘๑  (มีนายโพธิ์  จันทร เป็นครูใหญ่คนแรก) ทำให้บัลลังก์และเจดีย์องค์เล็กๆ ๔ องค์ถูกทำลายทิ้ง  ซึ่งภายในบัลลังก์และเจดีย์องค์เล็กๆได้พบพระเครื่องเป็นจำนวนมาก โดยชาวบ้านได้นำไปไว้ที่วัดบ้านแทรง  ปัจจุบันได้สูญหายหมดแล้ว 

      ส่วนยอดขององค์เจดีย์หักพังลงมา เนื่องจากถูกกระสุนที่ยิงจากเครื่องบินในสมัยสงครามอินโดจีน
 

       บริเวณข้างองค์เจดีย์จะมีศาลปู่ตา และต้นสำโรงใหญ่ ๑ ต้น  นับเป็นองค์เจดีย์เก่าแก่ที่ศักดิ์สิทธิ์   เจดีย์ตาปราสาทเป็นที่เคารพและศักดิ์สิทธิ์มาก มีตำนานเล่าขานกันในหลายเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการดื่มน้ำสาบาน และสาบานตนต่อหน้าตาปราสาท หากผู้ใดไม่ทำตามที่ตนกล่าวก็จะมีอันเป็นไปทันที

        ปัจจุบันเจดีย์ตาปราสาทแห่งนี้กลายเป็นสัญลักษณ์ของชาวบ้านแทรง ดังคำขวัญที่ว่า "แทรง แหล่งคนดี มีเจดีย์ตาปราสาท" หากผู้ใดที่มาบ้านแทรงแล้วไม่ได้ไปกราบไหว้เจดีย์ตาปราสาท ก็ถือว่ามาไม่ถึงบ้านแทรงโดยปริยาย

ดร.วัชรินทร์ สอนพูด ประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอขุขันธ์
นายสุเพียร คำวงศ์ เลขานุการสภาวัฒนธรรมอำเภอขุขันธ์

สนับสนุนโดย