-->
ขุขันธ์ เมืองเก่า ชนทุกเผ่าสามัคคี บารมีพระแก้วเนรมิตวัดลำภูคู่หลวงพ่อโตวัดเขียน กระอูบ เกวียน ครุน้อย เครื่องจักสาน ปราสาทโบราณเป็นศรี ประเพณีแซนโฎนตา...ต้นไม้จะอยู่ได้ก็เพราะราก ชาติจะอยู่ได้ก็เพราะวัฒนธรรม การทำลายต้นไม้ ง่ายที่สุด คือทำลายที่ราก การทำลายชาติไม่ยาก ถ้าทำลายวัฒนธรรม...ไร้รากเหง้า วัฒนธรรม วิถีชีวิต และจิตวิญญาณ ไร้เรา...

วันอาทิตย์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ตู้พระธรรมวัดเจ็ดโพธิ์พฤกษ์

ตู้พระธรรมวัดเจ็ดโพธิ์พฤกษ์ เป็นงานศิลปะฝีมือที่สวยงามมาก  สร้างด้วยไม้ลงรักปิดทอง  ลายรดน้ำในลายของตู้พระธรรมเป็นการเล่าเรื่องชาดกเสวยพระชาติเป็นพระมโหสถ ตู้พระธรรมลายรดน้ำ มีขนาดมีความสูง  ๑.๕ เมตร  กว้าง  ๐.๖๔ เมตร  ยาว  ๐.๙๓ เมตร  บานประตูเขียนลายกนกเปลว  ด้านข้างทั้งสองเขียนลายพันธุ์ไม้ ลวดลายที่เขียนขึ้น มีภาพเล่าเรื่องประกอบทุกด้าน  ลักษณะลวดลายของตู้พระธรรมนี้  น่าจะได้รับอิทธิพลจากภาคกลางอยู่มาก  ถึงแจะมีสอดแทรกลายพื้นเมืองอยู่บ้างก็ตาม  ลายกรอบบานประตูรูปดอกไม้คล้ายดอกพุดตานและขาตู้มีลักษณะแบบจีนนิยมทำกันอย่างแพร่หลายในสมัยของพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ หรือราวพุทธศตวรรษที่ ๒๔  จึงสันนิฐานได้ว่า ตู้พระธรรมนี้มีอายุกว่าร้อยปีมาแล้วหรือในราวต้นกรุงรัตนโกสินทร์นั่นเอง


ตู้พระธรรมนี้ ปัจจุบันอยู่ที่วัดเจ๊กโพธิ์พฤกษ์  หมู่  ๔  ตำบลห้วยเหนือ  ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่ง  ตั้งอยู่ริมถนนขุขันธ์-ศรีสะเกษ ก่อนที่จะถึงตัวอำเภอขุขันธ์

ดร.วัชรินทร์ สอนพูด ประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอขุขันธ์
นายสุเพียร คำวงศ์ เลขานุการสภาวัฒนธรรมอำเภอขุขันธ์

สนับสนุนโดย