ที่มาของชื่อบ้านบ่อทอง หมู่ที่ 7 ตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ

             ชื่อเดิมของ​ บ้านบ่อทอง หมู่ที่ 7 ตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ มาจากคำภาษาเขมรถิ่นไทย(ภาษาขอม) แถบอีสานใต้ ว่า

 

              อ่านออกเป็นเสียงภาษาเขมรถิ่นไทยว่า /บอ-ปัวะฮฺ/ เป็นชื่อของบึงมีลักษณะเป็นแก้มลิงตามธรรมชาติขนาดเล็กซึ่งแยกออกมาจากลำห้วยสำราญ และมีมาตั้งแต่ในอดีตก่อนตั้งเป็นหมู่บ้าน ซึ่งยังคงเหลือร่องรอยความเป็นบึงอยู่บ้าง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้านบ่อทอง ในปัจจุบัน ซึ่งคนเฒ่าคนแก่เล่าต่อๆกันมาว่า บึง"บอปัวะฮฺ" นั้น เคยเป็นแหล่งน้ำที่มีความอุดมสมบูรณ์ทางระบบนิเวศน์ และรอบๆบริเวณริมฝั่งบึงจะเป็นที่อาศัยของงูนานาชนิด ทั้งที่มีพิษและไม่มีพิษอาศัยอยู่รวมกันเป็นจำนวนมาก  

แผนที่หมู่บ้านบ่่อทอง หมู่ที่ 7 ตำบลปราสาท  อำเภอขุขันธ์  จังหวัดศรีสะเกษ
GPS:14.672087, 104.056125 พิกัด 14°40'19.5"N 104°03'22.1"E

           แต่ต่อมาในภายหลังเมื่อมีการตั้งเป็นหมู่บ้าน และทางการให้ตั้งชื่อหมู่บ้านเป็นภาษาไทย  ด้วยความเข้าใจที่คาดเคลื่อนของชาวบ้านในรุ่นหลังจนถึงปัจจุบันซึ่งได้แปลความหมายของรากศัพท์คำเดิมเปลี่ยนไปจากความหมายเดิม โดยเข้าใจผิดว่า คำว่า "บอ" แปลว่า บ่(ไม่)  และคำว่า "ปัวะฮฺ" แปลว่า ท้อง  รวมเป็นคำเต็มว่า บ่อท้อง (ไม่ท้อง)  เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการถามว่าบ้านนี้ชื่อว่าอะไร คนเฒ่าคนแก่แถบตำบลปราสาทก็จะบอกเป็นคำสำเนียงเขมรถิ่นไทยพูดออกเสียงภาษาไทยอีสาน เป็นเสียงกลาง ๆ(เขมรพูดลาว) ซี่งไม่มีวรรณยุกต์กำกับว่า "บอทอง" เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการได้ยินดังนั้น จึงตั้งชื่อหมู่บ้านนี้ให้ใหม่เป็นภาษาไทยที่ไพเราะ กว่าเดิมว่า "บ้านบ่อทอง" ในที่สุด และเรียกชื่อนี้มาจนถึงปัจจุบัน

ภาพทัศนียภาพภายในบริเวณวัดบ่อทอง  หมู่ที่ 7
ตำบลปราสาท  อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ

กราบนมัสการขอบคุณที่มาของข้อมูลจาก พระอธิการพิทยา อนุจาโร เจ้าอาวาสวัดบ่อทอง หมู่ที่ 7 ตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ(8 กุมภาพันธ์ 2559.)