คำว่า "กำพงจาม" ที่ถูกต้องคือ "กำพงจำ" (พ.ศ. 2467/ ค.ศ.1924)

           ในตอนหนึ่งของพระราชนิพนธ์นิราศนครวัด ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ของพระบรมวงศ์เธอกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงนิพนธ์เมื่อ พ.ศ. 2467/ค.ศ.1924 ความตอนหนึ่งในหน้า 100 พระองค์ท่านได้อธิบายถึงชื่อ “กำปงจาม” ความว่า  “...ที่แปลกันว่า “ท่าของพวกจาม” นั้นผิด พวกจามอยู่ข้างใต้ลงไปมาก หาได้มาเกี่ยวข้องถึงที่ตรงนี้ไม่ ที่ถูกต้องนั้นคือ “กำปงจำ” หมายความว่า ท่าเป็นที่หยุด (คำว่า จำ ในที่นี้หมายความตรงกับที่เราใช้ว่า เรือนจำ หรือ จำพระวัสสา)...”