วันพุธที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

การละเล่นอายัย

การละเล่นอาไย   หมายถึง  การละเล่นพื้นบ้านของชาวเมืองขุขันธ์ ในสมัยโบราณนานมาแล้ว  การเล่นอาไยจะเล่นเป็นคณะเหมือนเจรียง ผู้แสดงเป็นชายและหญิงร้องโต้ตอบกัน เป็นคู่ๆ เป็นทำนองเร่งเร้าสนุกสนาน เมื่อจบแต่ละวรรค ดนตรีจะบรรเลงรับ  มีการฟ้อน รำประกอบในท่าต่างๆตามจังหวะดนตรีและความถนัดของผู้ร้อง  อาจมีหลายคู่  เครื่องดนตรีประกอบด้วย  กลอง ปี่ ซอ  พิณ นิยมใช้เล่นในงานเทศกาลงานวัดต่างๆ  
อาไย เป็นการละเล่นที่มีต้นกำเนิดมาจากกัมพูชา ชาวเมืองขุขันธ์ในอดีต ได้มีการติดต่อไปมาหาสู่กัน และได้รับเอาวัฒนธรรมการละเล่นอาไยมาเล่นที่เมืองขุขันธ์  เมื่อประมาณปีพ.ศ. 2492  สมัยที่บางท่านยังเด็กๆ  พอตกตอนเย็นจะมีหนุ่มสาวร้องอาไยเกี้ยวพาราสีกัน 
ผู้ที่มีสามารถด้านศิลปะการแสดงดนตรีพื้นบ้าน ด้านการดีดพิณ สีซอ ประกอบการร้อง   เจรียง  และสามารถร้องอาไยได้อย่างไพเราะยิ่งนักของอำเภอขุขันธ์ ที่ยังคงมีชีวิตอยู่ในปัจจบัน คือ นายจุน  แสงจันทร์   อายุ   66 ปี(ในปี พ.ศ. 2557)  ท่านอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 7  หมู่ 6 ตำบลศรีสะอาด  อำเภอขุขันธ์  จังหวัดศรีสะเกษ   เป็นบุตรของนายดำ  และ นางเจียม  แสงจันทร์  

นายจุน  แสงจันทร์ ได้ศึกษาเรียนรู้เรื่องการเล่นเจรียง/อาไยสืบทอดมาจากบิดา ซึ่งเป็นผู้ประกอบอาชีพเป็นนักร้องเจรียงอายัยที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของอำเภอขุขันธ์ในอดีตเมื่อ 70 กว่าปีที่แล้ว(ท่านได้ถึงแก่กรรมแล้ว) 

ในปัจจุบัน  นายจุน  แสงจันทร์  มีลูกศิษย์รุ่นหลังซึ่งเป็นผู้สืบทอดการการร้องเพลงเจรียงอาไยของอำเภอขุขันธ์ต่อจากท่าน ได้แก่ นายสุริยัน  สมร และนางวิไลวรรณ  รสสุพล ทั้งคู่เป็นชาวบ้านในตำบลศรีสะอาด ตำบลเดียวกันกับนายจุน  แสงจันทร์ นั่นเอง